Rozdział 2

Witajcie kochani czas na rozdział 2.
Dziękuje bardzo Ewie za pierwszy komentarz,wiele dla mnie znaczy i zmotywował mnie do pracy
No więc oto on:
Zayn:
- Możemy się dziś spotkać?-spytałem z nadzieją ,w głosie
-Wiesz,nie za bardzo mam ochotę.A po drugie muszę przywitać się z nowymi sąsiadami
-Rozumiem-odpowiedziałem zawiedziony
-Musze już lecieć
-To pa
Dziewczyna poszła w stronę domu,a ja udałem się do mojego czarnego ferrari .Dzisiejszy wieczór zapowiada się niezwykle nudno.Otworzyłem drzwi od mieszkania.Spodziewałem się ,że będę ostatni,jednak dom świecił pustkami,a wszędzie panował niezły chaos.Postanowiłem trochę to ogarnąć,bo znając ludzi z Carlisle możemy się spodziewać,że nasi sąsiedzi niedługo wpadną do nas z wizytą.Mam tylko nadzieję,że nie są to jacyś zrzędliwi staruszkowie.Czas pokaże.Zmęczony poszedłem do swojego pokoju.Miałem widok na jeden z pokoi sąsiadów.Usiadłem na oknie i zacząłem przyglądać się wnętrzu.Pokój ewidentnie należał do jakieś dziewczyny.Nagle w pomieszczeniu zapaliło się światło,a obok okna pojawiła się dziewczyna. Na szczęście mnie nie zauważyła.Starałem się przypomnieć skąd ją znam i nagle do pokoju wparował Harry.
-Spotkałem dziś naszą sąsiadkę
-No i co z tego
-Za pół godziny jej córką przyjdzie się z nami poznać,a my mamy w całym domu bałagan
-Co się tak martwisz ,już wszystko ogarnąłem
-Ochh to dobrze.Tylko muszę Ci coś jeszcze powiedzieć
-Noo słucham Hazza
-Będziesz tylko ty
-Co?!
-Mamy coś do załatwienia na mieście
-Ale co ja będę z nią sam robił.Na pewno to jakaś mała gówniara ,która będzie tu mądrzyć swoje filozofię
-Przeżyjesz ..Sorry musimy już jechać.Powodzenia
-Przyda się
Zeszedłem na dół i włączyłem film.Po określonym czasie zadzwonił dzwonek.Mękę czas zacząć.Otworzyłem drzwi i zaniemówiłem.W drzwiach stała Amy.Wyglądała olśniewającą...
-Zayn!?Co ty tu robisz?
-Mieszkam jak nie widać
-Aha to ja może lepiej już pójdę
-Nie zaczekaj może wejdziesz.Chłopaków nie ma ,a ja nie mam nic ciekawego do robienia
-No nie wiem,czy to dobry pomysł
-No proszę,chyba nie chcesz żebym umarł z nudów
-Niech Ci będzie ,ale tylko godzina
-Mi pasuję-uśmiechnąłem się,a ona obdarzyła mnie najpiękniejszym uśmiechem jaki kol wiek widziałem
Wpuściłem dziewczynę do środka i zaprowadziłem do salonu.
-Może opowiesz mi trochę o sobie
-A co chciałbyś wiedzieć
No nie wiem ,może od początku
-No dobrze,ale nie będzie to zbyt interesujące:
Mam 20 lat.Urodziłam się w Londynie 29 maja .Moi rodzice rozwiedli się pół roku temu.Teraz mieszkam z mamą no i to by było na tyle z mojego 'barwnego' życia.Teraz ty?
-Też mam 20 lat.Urodziłem się w Bradford 12 stycznia .Mam 3 siostry .No ,a teraz mieszkam z czwórką wariatów.
-No by najmniej zawsze masz ciekawie.A co lubisz robić?
-Powiedzmy,że śpiewać
-Mam nadzieję,ze kiedyś mi zaśpiewasz
-Myślę,że będzie dużo okazji.Wybacz,że spytam :masz chłopaka?
-Nie,przed przeprowadzką miałam -powiedziała to z dziwnym wyrazem twarzy
-Musiało ,być wam ciężko,że musieliście się rozstać
-Hmmm mi może tak,ale jemu nie koniecznie
-Ale dlaczego-odpowiedziałem zdziwiony
-To długa historia
-Mam dużo czasu
-No dobrze,ale bardzo Ci ją skrócę:
O przeprowadzce dowiedziałam się kilka godzin prędzej.Pobiegłam do mojego chłopaka,by chociaż  się pożegnać i spędzić te ostatnie chwilę z nim.Weszłam do jego mieszkania...i ..zobaczyłam..zobaczyłam go z inną-dziewczyna się rozpłakała
-A to drań.No już Amy,chodź tu do mnie-dziewczyna wtuliła się w mój tors
Amy:
-Przepraszam, nie powinnam-chciałam wybiec z ich domu,ale coś,albo raczej ktoś mnie powstrzymał
Zayn chwycił mnie za nadgarstek i przysunął do siebie.Dzieliła nas bardzo mało odległość.Czułam na sobie jego oddech
...
~
Mam nadzieję,że się spodobał.
Czekam na komentarze
Ściskam Mela <3